Książę dotarł wreszcie do Bursztynowego Pałacu..Tak bardzo chciał już zobaczyć dziewczynę, którą spotkał na rynku...:"Kim jesteś...Aniele..?" Pomyślał wchodząc do swojej komnaty...

Tymczasem zrobiło się ciemno. Nagle rozległo się ciche pukanie do drzwi

"Wejść proszę.." Powiedział książę patrzac w okno i nawet nie odwracając się w stronę drzwi...

To ja książę... - powiedziała cicho od progu dziewczyna

Kain na dźwięk głosu dziewczyny natychmiast się odwrócił i podszedł do niej szybko przytulając ją na powitanie:"Jak dobrze, że juz jesteś!" Powiedział wyraźnie uradowany:"Bałm sie, że nie przyjdziesz.."

och książę jak mogła bym nie przyjść? - zapytała odwzajemniając uścisk. Poczuła że lekko się czerwieni

"Mów mi Kain" napomniał książę uśmiechając się serdecznie:"Dziękuję, że przyszłaś...czułem się dość..samotny.." Powiedział Kain patrzac w niebo za oknem...

A więc dobrze Kain... to ja dziękuję za zaproszenie... jest mi ogromnie miło... - powiedziała skronie patrząc w podłogę

"Napijesz się czegoś?" Zapytał Kain szczerze się uśmiechając...

Bardzo chętnie - powiedziała uśmiechając się i nie spuszczając wzroku z chłopaka. W chwile po tym złapała się na tym i twierdząc iż to nieładnie spojrzała w kierunku obrazu kobiety wiszącego tuż nad kominkiem

Kain nalał bursztynowy nektar do dwóch krysztalowych pucharów poczym spojrzał na dziewczynę a potem na obraz:"To moja matka...Na tym portrecie miała 40 lat...Prawda, że piękna kobieta?"

Tak... wyjątkowo piękna... Już wiem po kim masz te niezwykłe oczy - powiedziała lecz zaraz ugryzła się w język. Nie wypadało jej się zachowywać w ten sposób przy mężczyźnie

"Dziękuję" Odparł Kain kłaniając się grzecznie:" Swego czasu uważana była za najpiękniejszą kobietę naszego Krolestwa.."

Och tak to na pewno - powiedziała uśmiechając się szczerze - Koniecznie musisz mnie kiedyś odwiedzić w mojej rezydencji - dodała

"Oczywiście, odwiedzę! " Powiedział Kain :"Dziękuję za zaproszenie!" Kain wyraźnie ucieszył się na myśl o kontynuowaniu znajomosci...

Będzie mi bardzo miło. Dziękuję że przyjąłeś zaproszenie - powiedziała patrząc na niego. Jakoś nie umiała oderwać od niego wzroku

Kain zauważył wzrok dziewczyny jednak wolał udac, że go nie widzi:"Wyjdziemy na balkon?" Zapytał po dłuższym milczeniu

Och z chęcią... strasznie tu gorąco prawda? - zapytała rozkojarzona

"W istocie" Kain objął dziewczynę ramieniem poczym oboje wyszli na balkon:"Spójrz, śliczna...Czyż to nie piękny widok?" W oddali było widać mieniące się odcieniami błękitu i granatu, morze...

Och nigdy nie widziałam nic tak pięknego! - powiedziała zachwycona dziewczyna delikatnie przysuwając się w stronę księcia, zupełnie podświadomie

Kain objął ją ramieniem i przyciągnął do siebie:" To mój ulubiony widok przed snem..." Wyszeptał...

Dziewczyna trochę się zmieszała. "Czyżby on... czyżby on okazywał mi zainteresowanie?"pomyślała zaskoczona

Nagle Kain cofnąl rękę jak oaprzony:"Proszę mi wybaczyć.." Wyszeptał zwracając głowę ku niebu...

Och... ależ... nic się nie stało... - powiedziała lekko się rumieniąc

Książę spojrzał teraz na twarz dziewczyny i zadumał się:"Masz śliczne oczy, wiesz?" Powiedział poczym natychmiast spojrzał na księżyc..:"Takie błyszczące.."

Dziękuję - powiedziała już nieco pewniej - och już chyba strasznie późno... Myślę że powinnam już iść - powiedziała a na jej twarzy pojawił się smutek

Na twarzy księcia takze pojawił sie smutek:" Naprawdę musisz?" Zapytał nieśmiało:" A jesli już nigdy cię nie spotkam?"

Ależ spotkasz - powiedziała lekko się uśmiechając - czyżbyś zapomniał że jesteś do mnie jutro zaproszony? będziesz wiedział jak trafić... Mój dom to ten największy w okolicy - powiedziała z nieukrywaną dumą

"Bardzo ci dziękuję za zaproszenie!" Powiedział Kain:" Czy powinienem juz powiedzieć dobranoc, gdy moje usta nie chcą tego robić?" Zapytał Kain poczym przysunął się do dziewczyny i chwycił ją za podbródek:" Wolą robić coś innego.." W tym memencie delikatnie pocalował dziewczynę ...

Dziewczynę zamurowało. Kompletnie nie wiedziała co robić. Po chwili namysłu postanowiła odwzajemnić pocałunek...

Trwało to chwile poczym książę delikatnie odsunął się od dziewczyny:" Wybacz mi..." Wyszeptał pełen bólu:" Chyba lepiej bedzie jeśli już pójdziesz..."

Nie.. to nie twoja wina... - powiedziała po czym czule musnęła jego usta - ale fakt chyba powinnam już iść... - dodała patrząc przez okno za którym było już zupełnie ciemno

Kain objął ją czule ramieniem:" Wybacz, że jestem tak bezczelny...Ale...Wydaje mi się, ze urodziłaś sie po to by zostać królową.."

Och skąd... Właściwie... Mi się tak wydaje odkąd skończyłam 3 lata - powiedziała śmiejąc się serdecznie

"Naprawdę?" Zapytał książę patrzac na nią ze zdumieniem:" Dlaczego?"

Bo któż inny jak nie ja mógłby nią zostać? Och oczywiście żartuje ale na prawdę czułam że to do mnie pasuje... Fakt że u mnie w domu mieszka jeszcze jedna osoba która marzy o tym by zostać księżniczką... ale... ona kompletnie nie ma ku temu predyspozycji... Wiesz... To pokojówka... - powiedziała patrząc mu w oczy - twoje oczy są takie piękne wiesz? dużo w nich ciepła...

Kai nspojrzał na nią podejrzanie:"Pokojówka? To smutne, że odbiera sie jej wszystkie marzenia...Może kiedyś, w innym kraju?" Książę usmiechnal się łagodnie...

Kto wie... ale Kain czy to teraz najważniejsze? - spytała cicho patrząc na niego zalotnie - Wybacz kochany ale teraz na prawdę muszę już znikać... Ojciec zacznie się martwić... Ale tak nie chcę cię zostawiać... - powiedziała smutno

"Także tego nei chcę kochana, ale jeśli ojciec ma sie martwić...Jutro ja odwiedzę ciebie! A teraz zawołam kogoś kto cie odprowadzi do domu.." Powiedział poczym podniusl ze stołu srebrny dzwoneczek i zadzwonił nim trzy razy...

Dziękuję kochany! - powiedziała po czym ucałowała go w usta na pożegnanie