Delphine siedziała przed lustrem rozczesując włosy srebrną szczotką."Już niedługo..." powiedziała do siebie patrząc w swoje odbicie... Następnie położyła się na łóżku wpatrujac się w jedwabny fioletowy baldachim. Rozmyślania dziewczyny przerwało pukanie do drzwi

Ponieważ Delphine nie lubiła czekać a nikt nie wchodził podeszła do drzwi i je otworzyła. Nikogo nie było : Laaaaaaaaan! - zawołała

Drzwi się otworzyły prawie natychmiast, jednak jej oczom nie ukazał się Lan, a jej brat, Kalix. - Co się stało, siostro...? Dowódca Lan jest zajęty. Nie wołaj go o każdą drobnostkę...

Och bo! - zaczęła wściekła - Ktoś stroi sobie ze mnie żarty! Chciałam żeby znalazł dowcipnisia i go odpowiednio ukarał.... - powiedziała jeszcze bardziej wściekła

"Co się stało panno Delphino?" Chwile za Kalixem pojawił się dowódca Lan...

Och Lan... dobrze że jesteś - powiedziała uśmiechając się słodko - Chodzi o to że ktoś sobie stroi ze mnie żarty... Gdybyś mógł się dowiedzieć i ukarać tego kto to zrobił... wiesz że nie lubię gdy ktoś sobie ze mnie stroi żarty!-powiedziała oburzona głaszcząc go po klacie

Kalix zmierzył wzrokiem Lan - Może to wiatr...? Przypuszczam, że w zamku nie ma osoby, która ośmieliłaby robić sobie z ciebie żarty, moja słodka... - Powiedział do Delphine, głaszcząc ją po długich włosach.

W istocie... - powiedziała z powagą - że też wcześniej na to nie wpadłam... przynajmniej nie zawracała bym wam niepotrzebnie głowy...

- Ah, Delphine, Delphine... - zachichotał Kalix - Proszę, nie bądź taka skromna! Przecież wiesz, że jesteśmy do twej dyspozycji, kiedy tylko zapragniesz... - Wyszczerzył do niej swoje białe, szpiczaste zęby, bawiąc się kosmykami jej włosów. - Księżniczko Delphine...

Lan obserwował całą rozmowę w milczeniu. Byl wściekły, że Kalix tak łasi sie do Delphine..Wiedział, że to rodzeństwo jednak coś bolało go w głębi duszy:"W takim razie zrobię co w mojej mocy panienko Delphine!" Powiedział poczym odwrócił się i wyszedł udając się do swojej komnaty...

Dzi-dziękuję - tylko tyle zdążyła powiedzieć bo Lana już nie było

Gdy dziewczyna układała się do snu coś wyraźnie nie dawało jej spokoju... Po godzinie przewracania się z boku na bok postanowiła wstać i udać się do kogoś kogo bardzo chciała zobaczyć..

Delphine położyła się do łóżka. Jednak nie mogła zasnąć. Wciąż płakała...' Głupi Kalix! Gdyby nie on.. Wszystko poszło by po mojej myśli... Nienawidzę go!'

Delphine wstała z łóżka po cyzm podeszła do biurka i napisała krótki liścik do Lana